เครื่องอัฐบริขาร
คำว่า "บริขาร"(อ่านว่า บอริขาน)หมายถึงเครื่องใช้สอยที่จำเป็นของภิกษุ ซึ่งมี ๘ อย่าง เรียกว่า อัฐบริขาร (อ่านว่า อัดถะบอริขาน) แปลว่า บริขาร ๘ คือ สบง(ผ้านุ่ง) จีวร(ผ้าห่ม) สังฆาฏิ(ผ้าซ้อน) บาตร มีดโกน เข็ม ประคดเอว ธมกรก(ที่กรองน้ำ)
อัฐบริขาร ในวงการพระจำกันว่า "ผ้า๔ เหล็ก๓ น้ำ๑"
ผ้า๔ คือสบง จีวร สังฆาฏิ ประคดเอว เหล็ก๓ คือบาตร มีดโกน เข็ม น้ำ๑ คือธมกรก
บางครั้งเรียกบริขารเหล่านี้ว่า สมณบริขาร หมายถึงเครื่องใช้สอยของสมณะหรือนักบวชในพระพุทธศาสนา
อ้างอิง:
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ.๒๕๔๘
